موسيقی
اصولا دنيای موسيقی خيلی متنوعه ولی گوشه هايی از اون خيلی جالبتر به
نظر ميرسن. يکی از اين جنبه ها موسيقی بندريه که مدتيه به فراموشی سپرده شده.با
شروع موج حمايت از موسيقی و هنر در اين چند سال اخير مدتی بعضی آلبومها از اين نوع
موسيقی به بازار عرضه شد که عمرشون کم بود و حالا اين نوع موسيقی در يک دوره رکود
به سر ميبره.
کسی که با خلق و خوی مردم جنوب آشناست ميتونه در اين نوع موسيقی
ويژگيهای اونها رو به وضوح ببينه.اين سبک در واقع از همون روح هميشه شاد و سرزنده
اين مردم نشات گرفته.اگر کسی يک بار ، فقط يک بار ،توی مرداد به آبادان يا يکی از
بنادر جنوب اومده باشه ميفهمه که شاد زندگی کردن توی اون وضع فلاکت بار هوا و شرجی
چه معنی داره! اين جدای از کمبود امکانات ، چه از نوع رفاهی و چه تفريحی و فرهنگی
در اين مناطقه.اما موسيقی بندری رو کی می تونه بشنوه و يه جوری احساس سرزندگی نکنه
. در اوج مواقعی که آدم حالش گرفته با شنيدن اين آهنگها کاملا از اون حال و هوا
خارج ميشه.ريتم ضرب و تيمپو با اون سرعتش يه جور تحرک به آدم ميده.و نی انبون با
اون صدای تيز و نشاط آورش.به هر حال اين موسيقی مورد بی مهری قرار گرفته و در حال
نابودی. به اميد روزی که دوباره شاهد احيای اين سبک باشيم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر