اول:
«چه قدر غم انگيز است كه مردم طوري بار مي آيند كه به چيز شگفت انگيزي چون زندگي عادت مي كنند. يك روز ناگهان اين واقعيت را كه وجود داريم بديهي فرض مي كنيم و از آن به بعد ديگر تا نزديكيهاي وقتي كه مي خواهيم دنيا را ترك كنيم در اين باره فكر نمي كنيم.»
دوم:
تازگيها يقين پيدا کرده ام که «دو صد گفته چون نيم کردار نيست»
*******************************
اين نادی هم نه email برايم باقی گذاشته و نه چيز ديگر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر